احمد دیناری رئیس اداره سرمایه گذاری و توسعه زیرساخت‌های اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی طی یادداشتی نوشت: بیست و هفتم سپتامبر ۲۰۲۴ میلادی، مصادف با ششم مهر ۱۴۰۳، روز جهانی گردشگری است و سازمان جهانی گردشگری طبق روال هر سال، شعار این روز را «گردشگری و صلح» تعیین کرده و بر این اساس کشورهای عضو تلاش می‌کنند در سال پیش روی خود راهبردهای مناسب و مؤثری برای توسعه گردشگری و تقویت صلح و دوستی در ابعاد داخلی و بین‌المللی تدوین و اجرا کنند. 

گردشگری اساساً صنعتی است، انسان محور، ارتباط محور، اجتماع محور و رویداد محور و همین خصلت‌ها، آن را به صنعتی نرم تبدیل کرده است، صنعتی که عاری از هرگونه پیچیدگی، ابهام و خشونت است.

در واقع مایه‌ گردشگری، میزبانی، میهمانداری و میهمان‌نوازی است و دقیقاً در چنین فضایی است که گفته می‌شود، میهمان حبیب خداست و فاضل و عارفی چون شیخ ابوالحسن خرقانی نیز بر سردر خانقاه خود چنین نوشت «هر که در این سرا در آید نانش دهید و از ایمانش مپرسید، چه آنکس که به درگاه باریتعالی به جان ارزد البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد» و این گفتاری است بشر دوستانه وپیام آور صلح، دوستی و مودت.

 گردشگری از هرگونه جنگ، نزاع، درگیری و تنش داخلی و خارجی گریزان است و به شدت تحت تأثیر این قبیل عناصر درمحیط کلان بازاریابی قرار می‌گیرد و به همین دلیل شکننده و ترسو است. زبان آن، زبان گفت‌وگو و صلح است و دولت‌ها باید تلاش کنند تا با بهره‌گیری از این ظرفیت عظیم و ارزشمند به تقویت دیپلماسی بین‌المللی خود بپردازند. چرا که گردشگری می‌تواند علاوه بر توسعه اقتصادی، به‌عنوان ابزاری مؤثر برای ترویج و گسترش صلح، دوستی و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز در جهان عمل کند.

گردشگری فرصتی بی‌نظیر برای تبادل و ارتباطات بین فرهنگی است و در کشوری چون ایران می‌تواند به عنوان ابزاری مؤثر برای مقابله با ایران هراسی نقش ایفا کند و در این خصوص تبادل گردشگران بین کشورها می‌تواند به کاهش قضاوت‌های منفی کمک کرده و تصویر ذهنی گردشگران و ملل مختلف جهان را در مورد مقاصد گردشگری یا کشورهای مقصد مثبت نماید و در نتیجه به ایجاد صلح و پایداری آن کمک کند.

همچنین می‌تواند با ایجاد فرصت‌های شغلی جدید و افزایش درآمد مقاصد گردشگری و جوامع محلی، منجر به کاهش تنش‌های اجتماعی، مناقشات داخلی و اقتصادی پایدارتر برای کشورها شود.

گردشگری یک ابزار دیپلماسی غیررسمی برای کشورها است و دولت‌ها می‌توانند از طریق برنامه‌ریزی، سازماندهی و مدیریت سفرهای گروهی یا دسته جمعی و رویدادهای بین المللی، زمینه‌ساز گفت‌وگوهای سازنده با کشورهایی مختلف جهان باشند.

بنابراین هر جا صلح، آرامش، گفت‌وگو و امنیت باشد، مسلماً توسعه‌ گردشگری نیز سهل‌تر شده و سرعت می‌گیرد و ارمغان‌ آن آبادانی، نشاط و سرزندگی اقتصادی و اجتماعی و تقویت روابط سیاسی بین کشورهاست.

چنانچه می‌دانید، دو کشور کره جنوبی و شمالی از زمان جنگ کره در دهه ۱۹۵۰ تا کنون در وضعیت تنش قرار دارند. با این حال، در سال‌های اخیر، برنامه‌های گردشگری ویژه‌ای برای شهروندان کره جنوبی به منظور بازدید از مناطق خاصی در کره شمالی طراحی شده است. این برنامه‌ها نه تنها به ترویج و ارتباطات بین فرهنگی دو کشور کمک کرده‌اند، بلکه فرصتی برای گفت‌وگو و تعامل سازنده نیز فراهم نموده‌اند. 

به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۸میلادی، با توجه به کاهش تنش‌ها بین دو کشور، سفرهایی تحت عنوان «سفرهای دوستی» ترتیب داده شد که هدف آن ایجاد ارتباطات انسانی و فرهنگی بین دو کشور بود. در این تورها گردشگران کره جنوبی از مکان‌های تاریخی، فرهنگی و طبیعی کره شمالی بازدید کرده و با زندگی روزمره مردم آن کشور آشنا می شدند.

آنچه مسلم است، گردشگری و تبادل گردشگر بین کشورها به تدریج باعث کاهش تنش‌ها بین آنها می‌شود و زمینه‌ساز گفت‌وگوهای بیشتر و صلح پایدار خواهد بود.

لذا در خاتمه و درجمع بندی این یادداشت، مجدداً تأکید می‌کنم که در دنیای معاصری که در آن با چالش‌های متعددی از جمله جنگ‌، بحران‌های انسانی و نابرابری‌های اجتماعی مواجهیم، اهمیت گردشگری به عنوان یک عنصر مولد صلح و دوستی بیشتر نمایان می‌شود و این قدرت پیدا و پنهان گردشگری است که می‌تواند جهان را به مکانی آرام‌تر، زیباتر و سرشار از هم‌زیستی مسالمت آمیز تبدیل کند و دولت ها نباید از نقش مهم و حیاتی این معجزه‌گر صلح و دوستی غافل شوند.

انتهای پیام/